پاورپوینت سرمایه فکری ؛ بدهی فکری

توضیحات

دانلود پاورپوینت سرمایه فکری ؛ بدهی فکری

پاورپوینت سرمایه فکری ؛ بدهی فکری اختصاصی سایت پژوهش علمی

نسخه قابل ویرایش

پاورپوینت جهت ارائه دروس مسائل جاری در حسابداری و بررسی موارد خاص در حسابداری دوره کارشناسی ارشد

مقدمه:

با وقوع انقلاب تکنولوژی و فناوری اطلاعات، از سال های بعد از ۱۹۹۰، الگوی اقتصاد جهانی تغییر اساسی کرد.

اصطلاح « سرمایه فکری » را اولین بار جان کنت گالبرایت در سال ۱۹۶۹ مطرح کرد. پیش از آن پیتر دراکر اصطلاح « کارگران دانشی » را به کار برده بود.

پیتر دراکر (۱۹۹۳) اندیشمند معروف علم مدیریت می گوید:

” ما در حال وارد شدن به یک جامعه دانشی هستیم که در آن منابع اقتصادی، منابع طبیعی و نیروی کار بیشتر و … منابع اصلی نیستند،

بلکه منبع اقتصادی اصلی دانش خواهد بود. دانش به عنوان یکی از مهمترین اجزای دارایی های نامشهود محسوب می شود.

اگر در گذشته بیشتر دارایی های سازمان ها مشهود بوده اند ولی امروزه قسمت اعظم دارایی های سازمان ها نامشهود هستند”.

در اقتصاد دانش محور، از سرمایه فکری ( Intellectual Capital ) به منظور ایجاد ارزش برای سازمان استفاده می شود

و در دنیای امروز، موفقیت هر سازمان به توانایی مدیریت این دارایی ها بستگی دارد.

امروزه شاهد رشد اهمیت سرمایه های فکری به عنوان یک ابزار مؤثر برای برای افزایش رقابت شرکت ها هستیم.

اندازه گیری سرمایه فکری به منظور مقایسه شرکت های مختلف، تعیین ارزش واقعی آنها و حتی بهبود کنترل های آنها ضروری است.

در اقتصاد دانشی، موفقیت سازمان ها به توانایی مدیریت دارایی های نامشهود بستگی دارد.

برای اینکه بتوانیم این دارایی ها را مدیریت کنیم، ابتدا می بایستی آنها را شناسایی واندازه گیری کرده و درنهایت بتوانیم آنها را مدیریت کنیم.

مفهوم و تعاریف سرمایه فکری

مفهوم سرمایه فکری همیشه مبهم بوده است و تعاریف مختلفی برای تفسیر این مفهوم مورد استفاده قرار گرفته است.

بسیاری تمایل دارند از اصطللاحاتی مانند دارایی ها، منابع یا محرک های عملکرد به جای کلمه سرمایه استفاده کنند

و آنها واژه فکری را با کلماتی مانند نامشهود، بر مبنای دانش یا غیرمالی جایگزین می کنند.

بعضی از حرفه ها (حسابداری مالی و حرفه های قانونی) نیز تعاریف کاملا متفاوتی مانند

دارایی های ثابت غیرمالی (Non Financial Fixed Assets) که موجودیت عینی و فیزیکی ندارند، ارائه کرده اند.

نکته ای که در مورد آن اتفاق نظر وجود دارد اینست که پیشگامان تحقیق و عمل در زمینه سرمایه فکری عبارتند از:

سویبی، استوارت، ادوینسون و مالون، سالیوان، بروکینگ و رز.

سرمایه فکری اصطلاحی است که به دارایی های ناملموس جمعی داده شده است که سازمان را برای عمل قادر می سازد.